1. Właściwie zasada uziemienia domowych urządzeń elektronicznych jest prosta. Należy to zrobić w taki sposób, aby nie spowodować możliwości płynięcia przewodami sygnałowymi prądów wyrównawczych. Ale skąd te prądy mogą się wziąć? Otóż masy niektórych urządzeń są w różny sposób i często niezależnie uziemione, a nawet co gorsze, o zgrozo(!!!), „zerowane”, co może być dodatkowo nawet niebezpieczne dla życia użytkowników. Komputer czy też niektóre inne urządzenia, uziemione są poprzez trzeci (poza dwoma aktywnymi) przewód w sznurze zasilającym połączony z bolcem gniazda zasilającego. Z zewnątrz (spoza mieszkania) pochodzi uziemienie nie tylko bolców gniazd zasilających. Do mieszkania doprowadzone są też przewody TV kablowej, telefonu, Internetu, domofonu itd. Te media także dostarczają własnych „uziemień” nie koniecznie będących na tych samych potencjałach. Szczególnie istotne jest tu uziemienie pochodzące od gniazda TV kablowej, gdyż łączy się ono bezpośrednio z masą urządzenia podłączonego do tego gniazda. Oto typowe przykłady nieprawidłowej domowej instalacji:
A: Komputer uziemiony jest do bolca gniazda zasilającego. Posiada on kartę TV podłączoną do uziemionego gniazda TV kablowej.
B: Domowa „wieża” czy też powiedzmy amplituner audio uziemiony jest poprzez sznur antenowy od gniazda TV kablowej. Do tegoż tunera, na jedno z wejść audio podłączony jest komputer, który z kolei uziemiony jest od bolca gniazda zasilającego.
C: Komputer uziemiony jest do bolca gniazda zasilającego Jest on podłączony kablem HDMI z telewizorem (pracującym okresowo jako monitor tegoż komputera). Telewizor podłączony jest też do uziemionego gniazda TV kablowej.
Te trzy przykłady ilustrują jak łatwo można doprowadzić do sytuacji gdy przewodami sygnałowymi płyną prądy wyrównawcze pomiędzy różnymi uziemieniami. W pierwszym przypadku prądy wyrównawcze płyną sznurem antenowym, a dalej także ewentualnie, już poza mieszkaniem, pionem telewizji kablowej aż do samej piwnicy, gdzie ten pion jest zapewne uziemiony. Może to zakłócać pracę wspomnianego komputera, a także odbiór RTV, nie tylko zresztą w tym mieszkaniu. W drugim przypadku, poza efektem identycznym jak w pierwszym, dodatkowo prądy wyrównawcze płyną sznurem audio łączącym komputer z amplitunerem. W trzecim przypadku, poza efektem identycznym jak w pierwszym, dodatkowo prądy wyrównawcze płyną sznurem HDMI.
2. Równocześnie z tą pierwszą zasadą należy zadbać o drugą zasadę, mówiącą, że kable łączące poszczególne urządzenia nie mogą stanowić pętli obejmującej dużą powierzchnię. Dla przykładu, jeśli łączymy urządzenia ustawione po trójkącie, to robimy to tak, aby kable przebiegały wspólnie, a więc aby powierzchnia „trójkąta” utworzonego przez kable w przestrzeni była możliwie mała, a najlepiej gdy te kable są wręcz wspólnie skręcone. Jeśli więc mamy 3 urządzenia A, B, i C, i poprowadzone kable: pierwszy od A do B, drugi od B do C, a trzeci od A do C, to ten ostatni powinien przebiegać wzdłuż tamtych dwóch kabli, możliwie blisko nich, a nawet być z nimi skręcony. Dla przykładu, jeśli mamy taki układ, że nagrywarka DVD połączona jest kablem SCART z telewizorem, ale także kablem miedzianym audio cyfrowym (nie światłowodem) ze wzmacniaczem kina domowego, a tenże „po trójkącie” kablem np. CHINCH z tymże samym telewizorem, to mamy właśnie zamknięty trójkąt, czyli typową pętlę indukcyjną, w której mogą się zaindukować tzw. „przydźwięki” od zasilania o częstotliwości 50 Hz, lub inne przydźwięki, ale też wysokie napięcia spowodowane np. wyładowaniami atmosferycznymi.
Oczywiście, jeśli w ostatnim przykładzie telewizor dodatkowo jest podłączony np. do gniazda antenowego TV kablowej. Zaś wzmacniacz kina domowego zasilany jest np. kablem 3 żyłowym, podłączonym do gniazda z bolcem, to mamy nałożenie się obu niekorzystnych zjawisk, zarówno podwójnego uziemienia układu, jak i powstania pętli indukcyjnej.
Jedną z metod rozwiązania niektórych z opisanych wyżej problemów, może być zastosowanie gniazda „antenowego” z separatorem galwanicznym, a więc takiego które nie dostarcza uziemienia podłączonemu doń sprzętowi. Natomiast doraźnym rozwiązaniem może być włączenie w tor przewodu antenowego rurkowego separatora galwanicznego.
Z chęci sprostania dwóm omówionym powyżej zasadom wynika konkluzja, że zarówno z punktu widzenia poprawności uziemień, jak i poprawności przebiegu kabli pomiędzy urządzeniami, najkorzystniej jest łączyć je promieniście z jednym punktem centralnym, który dodatkowo dostarcza jako jedyny uziemienia dla całego układu. Wspólny węzeł centralny dla okablowań jest najlepszym pomysłem z różnych punktów widzenia, ale jest wręcz idealny także z punktu widzenia opisanego w tym artykule. Dzięki takiej koncepcji, w której jest jedno miejsce uziemienia całej instalacji domowej, z którym wszystkie linie łączą się promieniście, mamy równocześnie spełnione obie wymienione na wstępie zasady niezbędne dla skutecznego uniknięcia zakłóceń pracy wrażliwego elektronicznego sprzętu domowego.
W systemie okablowania mieszkania najlepiej zastosować jeden w całym domu
węzeł centralny, wspólny zarówno dla instalacji zasilającej jak i
dla całej pozaenergetycznej części okablowania (czytaj: wszystkich
instalacji teletechnicznych). W tym przypadku promieniście (bez
najmniejszych odstępstw od zasady promienistości) prowadzone są wszystkie
linie zarówno zewnętrzne, czyli doprowadzone do mieszkania z zewnątrz
linie teletechniczne i linia zasilania elektrycznego, jak i wewnętrzne,
czyli teletechniczne gałęzie gniazdowe mieszkania i teletechniczne gałęzie
sprzętu stacjonarnego mieszkania, a także równolegle do tych dwóch
ostatnich, i prowadzone we wspólnych z nimi wiązkach, linie zasilania
elektrycznego poszczególnych punktów gniazdowych i punktów sprzętu
stacjonarnego mieszkania. Każda z linii zasilających oczywiście zawiera
przewód bezpieczeństwa PE, który jest przewodem uziemiającym bolce w
gniazdach energetycznych. Tu nie ma obawy, że w niektórych wiązkach
występują także przewody teletechniczne doprowadzające uziemienie, gdyż
po pierwsze jest to dokładnie to samo uziemienie co PE (na tym samym
potencjale) i po drugie prowadzone wspólną drogą z przewodem PE i w
ogóle ze wszystkimi przewodami wiązki przeznaczonej do danego punktu.